Radiówek: Zaplanowane osiedle przy radiostacji
Radiówek to spójne architektonicznie i urbanistycznie osiedle w środku lasu, które – choć było otwarte – nie było publikowane na mapach do lat 80. XX wieku.
Zakup gruntów pod budowę osiedla to lata 30. XX wieku. Wówczas ówczesne Ministerstwo Poczt i Telegrafów zdecydowało się na budowę zespołu obiektów radiostacji. Nie udało się jej jednak uruchomić przed działaniami wojennymi i opóźniło jej start na pierwsze lata po wojnie.
Równolegle z uruchomieniem radiostacji, zdecydowano się na budowę osiedla dla pracowników. Budowa osiedla zakończyła się w 1950 roku. Choć w nowo-wybudowanych domach mięli mieszkać tylko pracownicy radiostacji, to osiedlali się tam również inni pracownicy powiązanych urzędów i jednostek, w tym m.in. Instytutu Badań Jądrowych w Świerku.
Osiedle stanowiło zespół dwóch domów sześciorodzinnych (w północnej części) i dwudziestu dwóch bliźniaków., położonych w lesie (obecnie: otulina Mazowieckiego Parku Krajobrazowego). W spójnym układzie urbanistycznym centrum stanowił teren zielony (park leśny), zaś domy lokowane były przy biegnącej wokół osiedla żwirowej drodze z wybudowanymi chodnikami. Spójne założenie zaburzają jedynie domy na wydzielonych później (na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych) działkach oraz indywidualne przebudowy bliźniakow. Z czasem powstały na nich jeszcze cztery prywatne domy, niezwiązane stylem z resztą zabudowań.
Choć osiedle było w pierwszych latach funkcjonowania ogrodzone, to jednak było dostępne dla wszystkich. Wyjątek stanowiła radiostacja, jako obiekt wojskowy.
Jak na owe czasy i wiejskie położenie, budynki były bardzo nowoczesne zarówno pod względem architektury, jak i rozplanowania funkcjonalnego. Osiedle było skanalizowane, a wszystkie domy miały bieżącą wodę i były wyposażone w łazienki.
Funkcjonował tam również Dom Społeczny (zdjęcie poniżej). Dwukondygnacyjny obiekt, zlokalizowany przy wjeździe do miejscowości, łączył w sobie funkcje kulturalne, oświatowe i usługowe. Mieściły się w nim w różnych okresach rozmaite placówki: kino-teatr, biblioteka, sklep spożywczy, przedszkole, ośrodek zdrowia, szkoła i ośrodek szkoleniowy. Przy domu społecznym znajduje się pętla autobusowa Radiówek.
Warto dodać, że radiostacja działająca w Radiówku była znana jako “zagłuszarka”, czyli Rządowa Stacja Zagłuszeń Radiowych. Blokowała ona dostęp do fal Radia Wolna Europa.
W 1996 roku Radiówek został przekazany przez Telekomunikację Polską S.A. władzom Gminy Wiązowna, która dokonała podziału na działki. W 1998 roku odsprzedała je ich dotychczasowym najemcom.
Dziś w Radiówku mieszka wciąż ponad 200 osób. Od południa naturalną barierę w dostępie stanowi rzeka Świder, zaś od zachodu tereny Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Dodatkowo, w związku z budową drogi ekspresowej S17, dostęp do osiedla został utrudniony. Z tego powodu zlikwidowane zostały również podjazdy autobusów warszawskiego ZTM.
źródło: Plan odnowy miejscowości | bip.wiazownia.pl