Tutorial QGIS: 7. Geoprocessing

W dzisiejszym tutorialu będziecie mieli okazję przeczytać kilka słów o jednych z najważniejszych opcji służących do edycji warstw wektorowych –  Narzędziach Geoprocesingu. Dzięki nim możemy automatycznie przycinać warstwy, łączyć je ze sobą, wyciąga  różnice i wiele innych. Polecamy wam zaznajomienie się z ich funkcjonowaniem, bo to właśnie dzięki tym opcjom oszczędzamy najwięcej czasu podczas pracy w QGIS, a także mamy możliwość wykonywania ciekawych analiz.

Narzędzia Geoprocesingu znajdziecie tutaj:

Do wyboru mamy 9 różnych opcji:

1. Otoczka wypukła [convex hull(s)] – dzięki tej opcji powstaje nowa warstwa, która stanowi najmniejszy możliwy poligon okalający wszystkie poligony danej warstwy lub poligony o konkretnym atrybucie. Stosujemy ją m.in do tworzenia statystyk oraz wyznaczania zakresu danego zjawiska.
2. Bufory [buffer(s)] – Tworzy nowy poligon poszerzony dodatkowo o wyznaczoną odległość. Jest to często używana opcja przy wytyczaniu stref ochronnych lub oddziaływania danego zjawiska.
3. Iloczyn [intersects]– przy zastosowaniu tej opcji dostajemy warstwę zawierająca obiekty posiadające część wspólną. Warstwa wyjściowa zawiera atrybuty obu warstw. Funkcję stosujemy podczas nakładania na siebie dwóch warstw, gdy ważnym jest nadpisanie atrybutów.
4. Suma [union] – Jest to zsumowanie dwóch warstw wejściowych, gdzie dodatkowo nowa warstwa wyjściowa zostaje pocięta przez granice obu warstw, a ich atrybuty zostają zainportowane. Najczęściej Sumę wykorzystujemy podczas dodawania kolejnych tworzonych warstw do większej warstwy głównej.
5. Różnica symetryczna [Symetrical difference]– podczas tej operacji otrzymujemy warstwę wynikową zawierającą wyłącznie obiekty, które nie są wspólne dla warstw wejściowych. Mówiąc inaczej – zostają usunięte części wspólne. Kolumny obu plików zostają nadpisane w warstwie wynikowej.
6. Przytnij [clip] – jest to bardzo podobna opcja do Różnicy symetrycznej, jednak w tym przypadku nie zostają importowane atrybuty z warstwy przycinającej. Z pozoru opcje te się nie różnią, ponieważ na ekranie otrzymujemy identyczną warstwę wynikową. Jednak w kontekście analizy wektorowej różnica jest znacząca. Funkcji tej używamy zazwyczaj, gdy chcemy z dużego obszaru wyciąć niewielką jego część, która posłuży do dalszej analizy.
7. Różnica [difference] – otrzymujemy warstwę wynikową, która zawiera tylko obiekty nienależące do warstwy wycinającej. Warto zaznaczyć, iż dane warstwy wycinającej w tabeli atrybutów nie są nadpisane do nowego obiektu. Opcją posługujemy się np. podczas wyznaczania obszarów, które nie są zagrożone występowaniem danego czynnika/zagrożenia, rozpatrując szersze granice przestrzenne.
8. Agreguj [dissolve] – opcja łącząca obiekty danej warstwy posiadające ten sam atrybut. Obiekty zostają połączone, nawet gdy ich granice nie łączą się ze sobą. Taki obiekt może być fizycznie na mapie rozłączny, jednak w tabeli atrybutów warstwy wyjściowej zostanie oznaczony jako jeden. Funkcja przydatna m.in. podczas tworzenia danych statystycznych.
9. Eliminuj szczątkowe poligony [eliminate silver polygons]– jest to funkcia, którą możemy spotkać od wersji QGIS 2.0. Dzięki niej pozbywamy się błędów topologii, poprzez usunięcię poligonów wyróżniających się znacznymi dysproporcjami względem reszty. Opcja łączy miniaturowe poligony z sąsiednimi o największej powierzchni albo najdłuższej wspólnej granicy.

Mamy nadzieję, że dzięki zapoznaniu się z krótką teorią dotyczącą Narzędzi Geoprocesingu będziecie mogli swobodnie ich używać w swojej pracy w QGIS. Oczywiście zastosowanie zależy od waszych potrzeb i charakteru wykonywanych operacji. My pokazaliśmy w poprzednim tutorialu szybkie zastosowanie opcji Iloczynu, dzięki czemu zaoszczędziliśmy sporo czasu podczas wektoryzacji rastra:

Oczywiście, stosowanie Geoprocesingu wymaga wprawy z programem, przynajmniej podstawowej wiedzy z zakresu GIS oraz przeprowadzania analiz przestrzennych. Jednak z czasem użytkowanie tych narzędzi staje się bardzo intuicyjne i co najważniejsze – znacznie skraca czas naszej pracy.