Makieta z klocków LEGO, trójwymiarowy model oraz touchscreen to platformy, które mają zachęcić mieszkańców do udziału w procesie planowania przestrzennego. Projekt powstał przy współpracy wydziału “Urban Studies and Planning” MIT, Changing Places Group oraz Fundacji Barr, która jest prywatną fundacją działająca w obszarze kultury, sztuki, środowiska oraz edukacji. Twórcy projektu, poza zaangażowaniem mieszkańców w planowanie przestrzenne, chcieli także przetestować jak w Bostonie sprawdziłby się Bus Rapid System, który funkcjonuje w takim mieście jak Kurytyba.
Projekt zrobiony jest w trzech skalach:
- lokalnej punktowej: makieta z klocków LEGO (fragment osiedla);
- lokalnej: model 3D (ulica);
- regionalnej: touchscreen (całe miasto).
Makieta wykonana z klocków LEGO przedstawia model Dudley Square – fragmentu osiedla w obszarze metropolitalnym Bostonu. Makieta gabarytami przypomina stół kuchenny. Wszelkie drogi, chodniki, przystanki autobusowe oraz przechodnie są zrobione z klocków LEGO. Jest to narzędzie interesujące dla różnych grup wiekowych i warto zaznaczyć, że umożliwia partycypację społeczną najmłodszych mieszkańców, dla których makieta z klocków LEGO jest rozrywką.
Drugim narzędziem jest trójwymiarowy model fragmentu ulicy w Bostonie, również wykonany z klocków duńskiej firmy. Na planszy przy pomocy rzutnika zilustrowane są projekcje ruchu kołowego, zarówno transportu indywidualnego, jak i zbiorowego. Użytkownik może wybrać typ przystanków autobusowych (tradycyjne, bądź takie jak przy systemie BRT, gdzie pasażer opłaca przejazd przed wejściem do pojazdu) i zobaczyć na własne oczy, jak wygląda przepływ ruchu pasażerskiego w obu przypadkach. Wszystkie pomiary wyświetlają się na ekranie.
Ostatnia część projektu to touchscreen umożliwiający zilustrowanie tego jak wybór danego rodzaju transportu (np. Bus Rapid System) może wpłynąć na czas dojazdu do pracy. Użytkownik może sprawdzić z każdego miejsca w Bostonie, jakie połączenia komunikacyjne są dostępne z wybranego punktu. Ponadto ekran dotykowy wyposażony jest w dodatkowe funkcje np. do ilu miejsc pracy pasażer jest w stanie dojechać z punktu X.
Twórcy pragnęli przedstawić procesy planowania przestrzennego jako coś ciekawego, jako forma rozrywki, w końcu jako coś dostępnego dla każdego obywatela. Wyżej wymienione narzędzia służą nie tylko młodym, ale także starszym osobom, również tym działających w branży. Projekcje, prezentacje przepływu ruchu przy udziale różnych form transportu mogą pomóc zrozumieć zasady rządzące transportem i stanowić podstawę do wielu analiz. Przez kilka tygodni z makiety, modelu oraz touchscreena korzystali zarówno mieszkańcy, jak i lokalne władze i wszyscy jednogłośnie pozytywnie wyrażają się na temat projektu.