Urban sprawl bariera w osiąganiu zrównoważonego rozwoju

Urban sprawl, leap-frog to niewątpliwie największe z problemów urbanistycznych dużych miast. SCATTER – projekt obejmujący 6 miast z 6 państw europejskich postawił sobie za zadanie ograniczenie rozlewania się zabudowy w dużych miastach w myśl idei: „Miasto Jutra i Zrównoważonego Rozwoju”. W artykule kilka słów na temat barier w osiąganiu zrównoważonego rozwoju i próby przeciwstawienia się im.

Urban sprawl czyli „rozlewanie się” miasta na tereny przyległe to skutek większej atrakcyjności suburbiów w stosunku do jakości mieszkalnictwa w centrach miast. Spontaniczny proces urban sprawl w połączeniu z leap-frog, czyli żabim skokiem, współcześnie stanowi niemal największą barierę w osiąganiu rozwoju podtrzymywanego. [1] Mieszanie się terenów rolnych ze zurbanizowanymi, luki w zabudowie w centrach miasteczek, oraz przedmiotowe pustoszenie śródmiejskiej zabudowy z depopulacją ludności, to rezultaty połączenia obu wcześniej wspomnianych negatywnych działań w mieście. Na skutek, których można zauważyć nie tylko degradację ogólnie przyjętej przestrzeni zurbanizowanej, ale również środowiska przyrodniczego.

Zanieczyszczeniu ulega zarówno roślinność, powietrze, gleba jak i woda. Badaniem niszczącego nurtu zajęto się już w XX wieku w Los Angeles, gdzie grupa badaczy zwana „szkołą kalifornijską”, zaobserwowała procesy, które stały się wyznacznikiem i podwaliną dzisiejszych obserwacji. Główne spostrzeżenia, tj. rozprzestrzenianie zabudowy, degradacja śródmieść, wyludnianie, czy wzrost atrakcyjności przedmieść, pokrywają się z działaniami w polskich miasteczkach. Każda, z wyżej wymienionych cech, nie pozwala na kultywowanie zrównoważonego rozwoju i próbę podtrzymywania harmonii w mieście, zarówno pod względem kulturowym, środowiskowym, urbanistycznym, jak i społecznym. Przykładem inicjatywy podjętej w celu zapobiegania, a przynajmniej kontroli nad destrukcyjnym procesem jest projekt SCATTER, do którego przystąpiło sześć dużych, europejskich miast z sześciu krajów: Belgii, Wielkiej Brytanii, Francji, Włoch, Finlandii i Niemiec. Główna idea to „Miasto Jutra i Zrównoważonego Rozwoju”, mająca na celu pełną kontrolę i łagodzenie rozlewania się miasta, natomiast cel to promowanie zrównoważonego rozwoju.

 Więcej na temat projektu SCATTER możecie przeczytać na podanej stronie.

 Bibliografia

1. J. Jakóbczyk-Gryszkiewicz, Procesy urbanizacji, [w:] Geografia urbanistyczna, red. S. Liszewski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, s. 200;
2. E. Szafrańska, Geografia społeczna miast. Struktury społeczno-przestrzenne, [w:] Geografia urbanistyczna, red. S. Liszewski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, s. 157;
3. I. Jażdżewska, Zastosowanie Systemów Informacji Geograficznej (GIS) w geografii urbanistycznej, [w:] Geografia urbanistyczna, red. S. Liszewski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012, s. 388;
4. SCATTER, www.casa.ucl.ac.uk (28 IX 2014).