AKTUALNOŚCI

Postępowanie o ustalenie renty planistycznej – cz. 2.

Renta planistyczna jest to danina publiczna płacona na rzecz gminy przez właściciela nieruchomości, której wartość wzrosła wskutek uchwalenia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Pomimo, że samo pojęcie ,,renta” mogłoby sugerować okresowe pobieranie płatności, to danina ta jest jednorazową opłatą. Głównym celem pobierania renty planistycznej jest zrekompensowanie gminom wydatków poniesionych przy uchwalaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.

Jak uniknąć płacenia renty planistycznej?

Istnieją okoliczności oraz kilka sposobów na możliwość ominięcia obowiązku wnoszenia opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.

Odczekać pięć lat…

Jako że opłata planistyczna jest związana bezpośrednio ze sprzedażą, to można uniknąć jej płacenia poprzez wstrzymanie się ze sprzedażą nieruchomości. Wystarczy odczekać 5 lat od uchwalenia planu. Pamiętać jednak należy o tym, że w większości przypadków wzrost wartości dotyczy kilku sąsiednich nieruchomości. W momencie kiedy właściciele tych nieruchomości po odczekaniu 5 lat wystawią je na sprzedaż, w podobnym czasie, wówczas istnieje prawdopodobieństwo obniżenia ceny sprzedaży (jak powszechnie wiadomo – wzmożona podaż powoduje spadek cen transakcyjnych). Może więc warto sprzedać nieruchomość wcześniej, wliczając w nią wysokość renty planistycznej?

Renta planistyczna wliczona w cenę sprzedaży działki

Zgodnie z art. 37 ust. 7, właściciel nieruchomości może żądać od wójta/burmistrza/prezydenta miasta, w drodze decyzji, ustalenia wysokości opłaty planistycznej. Pozwoli to na podniesienie ceny ofertowej o wysokość renty planistycznej – w praktyce to nowy właściciel nieruchomości poniesie dodatkowy koszt.

Nowy plan, stare przeznaczenie

Gmina nie może żądać wniesienia renty planistycznej, jeśli w nowym MPZP przeznaczenie nieruchomości nie zmienia się w stosunku do poprzednio obowiązującego planu. Dlaczego? Owszem, wejście w życie nowego planu powoduje utratę mocy poprzedniego planu, ale nie ma to wpływu na wygaśnięcie decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie. To poprzedni plan mógł spowodować wzrost własności nieruchomości, ale skoro przestał obowiązywać to także możliwość żądania na jego podstawie opłaty przedawniła się. Należy również pamiętać, że dotyczy to także sytuacji, kiedy pomiędzy obowiązywaniem planów była długa przerwa (np. związana z wygaśnięciem MPZP z mocy prawa w grudniu 2003 r.). Właściciel nieruchomości powinien więc sprawdzić, czy w gminie istnieją wcześniej obowiązujące plany.

Decyzja o warunkach zabudowy przed uchwaleniem planu miejscowego

Opłaty planistycznej nie można ustalić w przypadku wzrostu wartości nieruchomości spowodowanej wydaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. W celu uniknięcia zapłaty możemy więc postarać się być szybsi niż gmina – wystarczy wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy przed uchwaleniem planu miejscowego. W przypadku łącznego spełnienia warunków określonych w art. 61 ust. 1 wspomnianej wcześniej ustawy wójt nie może odmówić wydania decyzji. Należy jednak pamiętać, że wójt zgodnie z art. 62 ma prawo zawiesić postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy. Jeśli w ciągu 2 miesięcy od zawieszenia postępowania rada gminy nie podjęła uchwały o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego lub w czasie zawieszenia nie uchwalono planu, wówczas wójt wydaje decyzję WZ. Postępowanie zawiesza się również w momencie, kiedy wniosek o ustalenie warunków zabudowy dotyczy obszaru, w odniesieniu do którego istnieje obowiązek sporządzenia planu miejscowego.

Samorządowe kolegium odwoławcze

Zawsze istnieje możliwość kwestionowania decyzji ustalającej opłatę planistyczną przed samorządowym kolegium odwoławczym. Więcej na ten temat możesz przeczytać w pierwszej części artykułu.

W artykule wykorzystano materiały opublikowane w http://www.serwisy.gazetaprawna.pl oraz http://www.prawo.rp.pl.