Niezbędnik Urbanisty: QGIS 2.0

Komputer – stanowisko pracy każdego urbanisty, projektanta, planisty. Praca dzięki temu urządzeniu staje się dużo prostsza, a jednocześnie – dokładniejsza. Ale sam fakt posiadania komputera nie czyni z niego uniwersalnego narzędzia – potrzebujemy jeszcze odpowiedniego oprogramowania.

Tym samym, rozpoczynamy cykl Niezbędnik Urbanisty. Na jego łamach opiszę (moim zdaniem) najciekawsze i najużyteczniejsze programy, przydatne przy wszelakich pracach związanych z GIS’em.

Pierwszym z nich jest QGIS 2.0 – poprzednia nazwa, QuantumGis, została skrócona do obecnej w najnowszej edycji.

Czym jest QGIS?  Jest to oprogramowanie geoinformacyjne, (GISowe), które umożliwia zarządzanie danymi geograficznymi, a także umożliwia tworzenie własnych. Jak każde z tego typu oprogramowań, umożliwia tworzenie map oraz analiz przestrzennych. To, czym odróżnia QGIS od innych narzędzi jest jego licencjonowanie – jest on udostępniany na licencji GNU GPL, co oznacza, że jest on udostępniony nieodpłatnie do użytku zarówno komercyjnego i prywatnego.

Największy atutem QGISa jest jego otwartość. Dzięki temu, użytkownicy mają wielkie pole do popisu – za pomocą wtyczek można rozwijać funkcjonalność programu. Wystarczy znajomość języka python oraz troszkę wolnego czasu. Oczywiście, twórcy wtyczek udostępniają je innym użytkownikom – repozytorium wtyczek jest dość bogate i można znaleźć w nim ogromną liczbę ciekawych narzędzi. (np. georeferencer, wtyczka GRASS czy OpenLayers). Warto wspomnieć, że jedynym programem dostępnym na wszystkie platformy systemowe – Windows, Linux, Unix oraz Max OS X.

QGIS umożliwia m.in.:

• zarządzanie danymi w formatach wektorowych: shapefiles, ArcInfo coverages, Mapinfo, GML oraz innych formatach wspieranych przez OGR;
• korzystanie z danych w formatach rastrowych m.in.: geotiff, ERDAS, ArcInfo oraz innych formatach wspieranych przez GDAL;
• korzystanie z danych udostępnianych przez serwery WMS i WFS (a za pomocą wtyczki OpenLayers – dodatkowo umożliwia korzystanie z map Google jako map podkładowych)
• zarządzanie danymi przestrzennymi poprzez PostGIS;
• identyfikację obiektów;
• wyświetlanie i modyfikowanie tabeli atrybutów obiektów;
• tworzenie własnych warstw wektorowych;
• dodawanie nazw obiektów;
• tworzenie map za pomocą kompozytora map.

Co ważne – w nowej wersji programu, QGIS 2.0, twórcy położyli duży nacisk na klarowność interfejsu. Dzięki temu obsługa programu jest niesłychanie intuicyjna. Jeśli jednak któraś z funkcji programu sprawia problemy – lub też chcemy poszerzyć naszą wiedzę – z pomocą przychodzą świetnie napisane podręczniki, które też są dostępne darmowo.