Apel ZMP i UMP o korekty w ustawie o działach administracji rządowej

W drugiej połowie listopada Związek Miast Polskich oraz Unia Metropolii Polskich wystosowały apel do nowego Parlamentu i Rządu o korekty w ustawie o działach administracji rządowej, przyjętej 16 listopada.

Jak czytamy w apelu:

Korekta powinna dotyczyć art. 5 pkt 1a oraz art. 9a ustawy i polegać na zastąpieniu w nazwie działu, p.4 w ust. 1 oraz w ust. 2   słów „planowanie i zagospodarowanie przestrzenne” słowami „zagospodarowanie terenu”, użytymi w odpowiednim przypadku. Jednocześnie w art. 23a – rozwój regionalny w pkt 2a słowa „krajowym i regio- nalnym” należy zastąpić słowami: „krajowym, regionalnym i lokalnym”.

ZMP i UMP uzasadniają to następująco:

Połączenie urbanistyki i architektury w jednym dziale jest dziedzictwem PRL z lat 1945-89, gdy urbanistyka nie była narzędziem kreowania rozwoju lokalnego, lecz stanowiła instrument kontroli aktywności  inwestycyjnej  obywateli  i  przedsiębiorstw.  Tymczasem  w  państwie,  demokratycznym i sprawiedliwym, gdzie wszyscy mają mieć równe warunki rozwoju, planowanie zagospodarowania przestrzeni powinno być zgodne z priorytetami rozwojowymi państwa, określonymi w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju oraz planach (strategiach) rozwoju regionalnego. Gdy urbanistyka straciła funkcję kontrolowania aktywności Polaków, stała się najmniej ważnym departamentem w resorcie, w którym się znajdowała od dziesięcioleci (budownictwa, infrastruktury itp.).

Lokalna polityka przestrzenna (urbanistyka), której głównym narzędziem jest studium kierunków i uwarunkowań zagospodarowania przestrzennego gminy, a uszczegółowieniem  plany  miejscowe, jest od początku wprowadzenia tego instrumentu prawnego (2003) przestrzennym wyrazem lokalnej polityki rozwoju. Jest dokumentem interdyscyplinarnym, uwzględniającym uwarunkowania społeczne, środowiskowe i ekonomiczne, a nie parametry techniczne, architektoniczne  i infrastrukturalne.

W tych okolicznościach lokalne planowanie zagospodarowania przestrzeni (urbanistyka) powinno pozostać w zakresie spraw nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw rozwoju. Z kolei minister właściwy do spraw infrastruktury i budownictwa powinien nadzorować dziedzinę umownie określaną jako architektura, w tym kwestie zagospodarowania terenu (działki, a nie przestrzeni), na którym prowadzona jest inwestycja, oczywiście zgodnie z kierunkami rozwoju, określonymi dla danej przestrzeni w studium i planach miejscowych.

Pragniemy podkreślić, że powyższe stanowisko zajmujemy od wielu lat. Ma ono także poparcie środowisk profesjonalnych, zrzeszonych w Towarzystwie Urbanistów Polskich.

źródło: Związek Miast Polskich