Zmiana Studium, a zabudowa śródmiejska

Warszawa przystąpiła do sporządzania zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Zmiany mają dotyczyć uzupełnienia o ustalenia dotyczące zabudowy śródmiejskiej.

Wynika to ze zmiany rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. We wcześniej wersji jako zabudowę śródmiejską określano „zgrupowanie intensywnej zabudowy na obszarze funkcjonalnego śródmieścia, który to obszar stanowi faktyczne lub przewidywane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego centrum miasta lub dzielnicy miasta”. Urzędnicy sami określali, czy dana inwestycja zalicza się do tego typu zabudowy. Po wprowadzonych dwa lata temu zmianach, definicja wprowadziła zależność tej strefy od określenia jej w miejscowym planie, a w przypadku jego braku – w Studium.

Zapisy dokumentów planistycznych tego określenia jednak często nie posiadały. Stąd wiele inwestycji, zlokalizowanych teoretycznie w centrach dużych miast, nie mogło skorzystać z zalet (dla inwestora) warunków prawnych dla zabudowy śródmiejskiej. Szczegóły poniżej.

Zabudowa śródmiejska pozwala na więcej

Lokalizacja w strefie zabudowy śródmiejskiej pozwala na zmniejszenie o połowę wybranych wymogów dotyczących nasłonecznienia oraz odległości.

Zgodnie z § 13., odległość budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów powinna umożliwiać naturalne oświetlenie tych pomieszczeń. Warunek jest uznany za spełniony, gdy obiekt przesłaniający nie znajduje się między ramionami kąta 60°, wyznaczonego w płaszczyźnie poziomej, z wierzchołkiem usytuowanym w wewnętrznym licu ściany na osi okna pomieszczenia przesłanianego. Odległość obiektu analizowana jest do wartości wysokości obiektu dla obiektów do 35 metrów oraz 35 metrów dla obiektów przesłaniających o wysokości ponad 35 m. W zabudowie śródmiejskiej odległości te mogą być zmniejszone o połowę.

Według §60 pomieszczenia przeznaczone do zbiorowego przebywania dzieci, powinny mieć zapewniony czas nasłonecznienia wynoszący co najmniej 3 godziny w dniach równonocy w godzinach 8-16, zaś pokoje mieszkalne w godzinach 7-17. W mieszkaniach wielopokojowych wymagania ust. 1 powinny być spełnione przynajmniej dla jednego pokoju. Przepis o zabudowie śródmiejskie dopuszcza ograniczenie wymaganego czasu nasłonecznienia, określonego w ust. 1, do 1,5 godziny, a w odniesieniu do mieszkania jednopokojowego w takiej zabudowie nie określa się wymaganego czasu nasłonecznienia.

Lokalizacja w zabudowie śródmiejskiej dopuszcza również krótsze wymogi nasłonecznienia placów zabaw (2 godziny zamiast czterech).

Zmiana obecnego studium opracowywana równolegle z nowym dokumentem

Wnioski do zmiany warszawskiego Studium w zakresie zabudowy śródmiejskiej można składać do czwartku, 25 czerwca. Jednocześnie wciąż trwają prace nad nowym Studium, które zgodnie z aktualnym harmonogramem przyjęty ma być w II połowie 2022 roku lub w I połowie 2023 roku.