25 września wchodzą w życie zmiany, które wprowadziła nowelizacja ustawy o prowadzeniu polityki rozwoju z bieżącego roku. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym na mocy uprzednio wspomnianej również została zmieniona.

Główne zmiany jakie zaszły w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym dotyczą planowania regionalnego. Od teraz plan zagospodarowania przestrzennego województwa będzie musiał być dostosowywany do strategii rozwoju województwa. Ten przepis ma zapewnić spójność dokumentów (art. 39a).

Kolejnym nowym zadaniem samorządu wojewódzkiego jest wyznaczenie miejskiego obszaru funkcjonalnego stolicy województwa oraz sporządzenie dla niej planu zagospodarowania przestrzennego miejskiego obszaru funkcjonalnego ośrodka wojewódzkiego. W ustawie powstał specjalnie rowy rozdział (4a) dotyczący własnie obszarów funkcjonalnych. Na podstawie Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju obszary funkcjonalne (OF) to “zwarty układ przestrzenny składający się z funkcjonalnie powiązanych terenów, charakteryzujących się wspólnymi uwarunkowaniami i przewidywanymi, jednolitymi celami rozwoju”.

W planach zagospodarowania już obowiązuje podział miejscowości na ośrodki metropolitalne, regionalne i subregionalne. Plany zagospodarowania OF mają zastąpić plnay zagospodarowania obszaru metropolitalnego. Obowiązkiem będzie sporządzenie planu dla ośrodka wojewódzkiego, natomiast dla obszarów o znaczeniu regionalnym w zależności od potrzeb na wniosek powiatu lub gminy. W przypadku lokalnego znaczenia gmina może sama przystąpić do określenia obszaru funkcjonalnego.

Obszary funkcjonalne ustawa kategoryzuje wg ich charakteru. I tak mamy:

• miejski obszar funkcjonalny ośrodka wojewódzkiego
• wiejski obszar funkcjonalny
• obszar szczególnego zjawiska w skali makroregionalnej – tutaj zaliczono do nich Żuławy Wiślane czy tereny górskie, zamknięte
• przygraniczny obszar funkcjonalny – jako obszar problemowy

Miejskie obszary funkcjonalne ustawa dzieli na:

• obszary funkcjonalne o znaczeniu ponadregionalnym – jako obszary funkcjonalne o istotnym znaczeniu dla polityki przestrzennej kraju (np. Warszawa)
• o znaczeniu regionalnym – jako obszary funkcjonalne o istotnym znaczeniu dla polityki przestrzennej województwa (np. Radom, Siedlce)
• o znaczeniu lokalnym – jako obszary funkcjonalne o istotnym znaczeniu dla polityki przestrzennej gminy

Więcej o miejskich obszarach funkcjonalnych w prezentacji Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju tutaj.

Wiejskie obszary wg KPZK 2030 podzielone są na dwa typy –  pierwszy to obszary wiejskie ściśle powiązane z dużym miastem, a drugi to obszary wymagające wsparcia, do których czas dojazdu z ośrodka metropolitalnego lub regionalnego przekracza 90 minut.

Wraz z wejściem w życie nowelizacji samorządy czeka dużo pracy nad nowymi planami zagospodarowania. Dzięki nim jest szansa na zintegrowanie działań rozwojowych dużych ośrodków administracyjnych wraz z otaczającą strefą podmiejską i zahamuje się takie zjawiska jak suburbanizacja czy poprawi się publiczna komunikacja aglomeracyjna.