Sejm kończy kadencję. Co uchwalił na ostatnim posiedzeniu?
W tym tygodniu odbyło się ostatnie posiedzenie Sejmu w jego VII kadencji. Uchwalono na nim i przekazano na ręce prezydenta kilka ważnych ustaw.
Ustawa o rewitalizacji
Na 102. posiedzeniu Sejm rozpatrywał poprawki Senatu do projektu ustawy uchwalonej przez izbę niższą. Opisywaliśmy ją na naszym portalu. Senat wnioskował 8 poprawek, z czego Sejm odrzucił tylko jedną – trzecią. Poprawki dostępne tutaj. Ustawa czeka teraz na podpis prezydenta.
Wpisuje się ona w Narodowy Program Rewitalizacji, na który przeznaczonych jest 25 mld zł oraz Krajową Politykę Miejską. Jak twierdzi ministerstwo ustawa o rewitalizacji stworzy ramy prawne dla rewitalizacji w Polsce, których obecnie brakuje, a także, poprzez zawarte w niej regulacje , zachęcać będzie coraz więcej samorządów do prowadzenia tego procesu. Projektowane zapisy uporządkują dzisiejsze pojmowanie rewitalizacji. Powinna być ona dobrze zaplanowana i uwzględniać sferę społeczną, gospodarczą i przestrzenną. Nie będzie jedynie remontem, modernizacją czy odbudową, a kompleksowym, wielowymiarowym procesem, którego głównym celem jest trwałe podniesienie jakości życia na obszarze zdegradowanym.
Rewitalizacja będzie opcjonalna, ale już jej rozpoczęcie otworzy szeroką gamę narzędzi, dzięki, którym gminy będą mogły skutecznie ją przeprowadzić. W ustawie silnie zwrócono uwagę na udział społeczeństwa w całym procesie.
Ustawa o lasach
Przyjęto również zmiany w ustawie o lasach, które wzbudzały dużo emocji politycznych. W uzasadnieniu czytamy, że lasy stanowiące własność Skarbu Państwa będą objęte szczególną ochroną i nie będą podlegać przekształceniom własnościowym. Jak zakłada ustawodawca ich sprzedaż ma być możliwa wyłącznie w przypadkach określonych w ustawie i tylko w celu zachowania trwale zrównoważonej gospodarki leśnej lub realizacji celu publicznego (konieczność wybudowania drogi publicznej, linii kolejowej, lotniska lub obiektu niezbędnego dla obronności państwa). Ustawą teraz zajmie się teraz głowa państwa.
Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
Ustawa dostosowuje polskie prawo do regulacji unijnych m.in. w zakresie oceny skutków wywieranych na środowisko przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne. W celu uniknięcia konfliktu interesów nowelizacja zawiera przepisy mające zapewnić bezstronność w sytuacji, gdy organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, np. gmina, jest jednocześnie inwestorem. W takiej sytuacji decyzję będzie wydawał regionalny dyrektor ochrony środowiska. Żeby poprawić jakość dokumentacji przygotowywanej w celu wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia, raporty o oddziaływaniu na środowisko będą musiały być opracowywane przez ekspertów z odpowiednim wykształceniem lub doświadczeniem. Nowelizacja wydłuża z 4 do 6 lat termin, w którym decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach będzie można dołączyć do wniosku o kolejną decyzję inwestycyjną, a w przypadku inwestycji realizowanych etapowo termin został wydłużony z 6 do 10 lat. Uzyskanie decyzji nie będzie konieczne w szczególnych przypadkach ustawowych, w tym np. dla projektów związanych z obronnością i bezpieczeństwem państwa lub bezpieczeństwem cywilnym, tj. przeciwdziałaniem lub usunięciem bezpośredniego zagrożenia dla ludności. Nowelizacja rozszerza też katalog podmiotów zobowiązanych do udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, w tym m.in. o Sejm, Senat, sądy i trybunały.