Pierwszy szczeciński wniosek specustawy odrzucony
Pierwszy wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji mieszkaniowej i inwestycji towarzyszących trafił w czerwcu pod obrady szczecińskich radnych. Wniosek odrzucono, choć interesująca w tym przypadku jest interpretacja definicji terenów po funkcji przemysłowej.
Planowana inwestycja mieszkaniowa dotyczyła budowy 4-kondygnacyjnego budynku mieszkalnego wielorodzinnego z około 50 lokalami mieszkalnymi, z lokalami usługowymi i garażem podziemnym wraz z niezbędną infrastrukturą przy ul. Wiosny Ludów w Szczecinie. Został przygotowany przez biuro projektowe CH Architekci.
Wniosek o ustalenie lokalizacji inwestycji mieszkaniowej przy ulicy Wiosny Ludów wpłynął w styczniu. Komplet dokumentów, po uzupełnieniu braków, wpłynął zaś w marcu. Konsultacje społeczne odbyły się w tym samym miesiącu i zakończyły 1 kwietnia.
W kwietniu negatywną opinię wydała szczecińska Miejska Komisja Urbanistyczno-Architektoniczna, zarzucając:
- naruszenie układu urbanistycznego z zabudową mieszkaniową jednorodzinną i zielenią przez proponowaną zabudowę mieszkaniową wielorodzinną,
- sprzeczność planowanej inwestycji ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Szczecin uchwalonego w 2012 roku, przeznaczającym teren na usługi sportu i rekreacji z dużą ilością zieleni,
- brak możliwości obsłużenia nowych mieszkańców przez Park Chopina.
Wśród argumentów wskazano również fakt, że planowana inwestycja znajduje się w „klinie” Systemu Zieleni Miejskiej, niszcząc powiązanie terenów.
Co wydawać może się interesujące, wnioskodawca zakładał dopuszczenie niezgodności ze studium, zgodnie z Artykułem 5 “specustawy mieszkaniowej”:
Art. 5 Ust. 4. Warunek niesprzeczności ze studium nie dotyczy terenów, które w przeszłości były wykorzystywane jako tereny kolejowe, wojskowe, produkcyjne lub usług pocztowych, a obecnie funkcje te nie są na tych terenach realizowane.
Wnioskodawca sugerował, że warunek niesprzeczności ze studium nie dotyczy wnioskowanej inwestycji, gdyż jej teren w przeszłości był
wykorzystywany jako teren produkcyjny. Powoływał się na fakt funkcjonowania cegielni Zigelei Rollberg, założonej jeszcze w XIX wieku. Pozostałością po prowadzonej działalności produkcyjnej jest istniejące do dziś wyrobisko. Warto jednak dodać, że została ona zlikwidowana przed II wojną światową, jeszcze gdy Szczecin znajdował się na terenie niemieckim.
Na taką interpretację pozwala brak definicji prawnej terenów wskazanych w artykule 5 ustawy oraz nieprecyzyjne przepisy. Władze Szczecina zdecydowały się jednak nie przyjmować tej interpretacji. Od 1977 roku obszar przeznaczony jest w dokumentach planistycznych na teren zieleni, urządzeń sportowych i rekreacji.